Irena Korsak de domo hr. Brzostowska
"Od babci mojej Ireny z hr. Brzostowskich Wojciechowej Korsakowej nigdy nie słyszałem złego słowa o Polsce. Polska była dla babci Ireny Świętością! Nigdy też od mojej Babci nie usłyszałem złego słowa o innej osobie!"
Michał Korsak
Irena z hr. Brzostowskich Wojciechowa Korsakowa, dnia 1 września 1897 roku, zmarła w Gdańsku dnia 8 maja 1977.
W 1923 roku wyszła za mąż za bohatera wojny polsko-bolszewickiej, kapitana Wojciecha Michała Korsaka herbu Korsak. W 1936 roku major Korsak zostaje Komendantem PKU w Nowym Sączu.
Po wybuchu wojny Irena zaczyna działać w organizacjach podziemnych ZWZ AK,
a później w organizacji ratującej żydów ŻEGOTA. Przez jej dom przewijają się uchodźcy, uciekinierzy z getta w Nowym Sączu. Pracowała na kolei co dało jej możliwość możliwość bycia bezpośrednim świadkiem wysyłania pierwszych polskich transportów z Nowego Sącza przez Tarnów do Oświęcimia. Tak powstały notatki, tzw. "kartki Ireny". Nie wiemy jak wiele osób obejmowały pierwotnie spisy Ireny, na czyje polecenie były robione i komu były przekazywane.